Jaka jest przyczyna naszych chorób? Sprawdź listę popularnych schorzeń i ich podłoże

Rozpoznanie przyczyny jest najważniejszym zadaniem uzdrowi­ciela. Niewiele da podjęcie działań, jeśli nie wiadomo, co stoi za dolegliwościami. Jeżeli wiesz, gdzie tkwi problem, możesz przeprowadzić gruntowne porządki. Dzięki temu dochodzi do energetycznego uleczenia i dostawy nowej, świeżej energii. W następstwie aktywowane zostają własne zdolności regene­rujące i dostarczane są do organizmu nowe energie, co może prowadzić do całkowitego wyzdrowienia. Ta forma uzdrawiania obywa się bez le­czenia farmakologicznego i ma za zadanie poprzez różne procesy uruchomić zdolności samoleczenia.

Skąd biorą się dolegliwości?

Już samo wsłuchanie się w ludowe mądrości i powiedzenia wystarczy, by rozpoznać przyczyny. Mówisz na przykład: „Ki­cham na to”. Gdy chce ci się kichać, może to oznaczać, że twój układ immunologiczny jest osłabiony i cierpisz na alergię. Wtedy także twoja odporność ma wszystko w nosie. Gdy się denerwujesz, rzucasz: „Odbije mi się to na moim żołądku”. Znasz może kogoś, kto narzeka na bóle kręgosłupa? Ci mawiają: „Nie wytrzymam już dłużej tego ciężaru” albo „Działa mi to na nerwy”. Osoby mające problemy z komunikacją, tłumaczą się znów mówiąc „słowa więzną mi w gardle” i rzeczywiście często cierpią na schorzenia gardła lub tarczycy. Przemyśl sobie, gdzie leżą przyczyny twoich chorób, i postaraj się rozpoznać również sygnały płynące od twojej duszy. Dlaczego ludzie chorują? Spró­buj zrozumieć swoje własne dolegliwości lub cierpienia twojego klienta. Poniżej znajdziesz kilka przykładów.

Przyczyny chorób i częstych przypadłości

Ropień: coś zdążyło się nagromadzić, nie tylko ropa. Ropienie i pryszcze są powiązane ze stresem. Osoba, która czuje się zra­niona, zaraz pokrywa się wypryskami.

Dolegliwości odbytu i zatwardzenie: człowiek nie potrafi się rozluźnić i mocno spina pośladki.

Trądzik i problemy skórne twarzy: ich przyczyną są niezadowo­lone osoby w twoim otoczeniu, ale również to, że człowiek sam siebie nie akceptuje. Mówi się chociażby: „Masz to wypisane na twarzy”.

Alkoholizm: w tym przypadku przyczyny mogą być różne: samotność, brak radości życia, pretensje, ale także stare karmicz­ne wzorce. Z ust uzależnionej osoby można usłyszeć: „Zapijam swoje troski”.

Alergia: schorzenie to nie jest wyłącznie zależne od pyłków i produktów spożywczych, ale także może być powodowane przez nagromadzenie emocji lub poczucie winy. Nie raz można usłyszeć: „Na tę osobą reaguję alergicznie”.

Alzheimer: choroba ta ma swój początek w mózgu, a ten zawsze ma coś wspólnego ze środowiskiem. Jeżeli nie rozumie się otoczenia, mózg próbuje się odizolować. Mówi się też: „Co z oczu, to z serca”.

Strach: ma wiele twarzy. Nieprzyjmowanie do siebie pewnych rzeczy, gniew albo wciąż żywa uraza mogą wywoływać poczucie lęku. Nie bez kozery mówi się: „Strach ma wielkie oczy”.

Zapalenie stawów, artroza, reumatyzm: wszystkie te symptomy oznaczają jedno – nie potrafisz przyjmować miłości, nie chcesz iść dalej, nie chcesz się rozwijać, jesteś zbyt krytyczny wobec siebie, jesteś obrażony lub zagniewany. Pewnie nie raz z twoich ust pada: „Czuję to w kościach”.

Choroby oczu: pojawiają się, gdy nie chcemy czegoś zobaczyć. Oczy są oknami duszy. Dlatego też wszystkie te schorzenia mają związek głównie z duszą, strachem lub zemstą. Stąd powiedze­nie: „Oko za oko”.

Wypadnięcie dysku: powodem jest tutaj przepracowanie, ale także bezradność. Możesz także być wystawiony na działanie karmy, jeśli nie odpuścisz pewnych spraw. Można powiedzieć, że „Nosisz swój własny krzyż”.

Pęcherz: za co normalnie odpowiedzialny jest pęcherz? Uwal­nia on wodę. Skąd zatem biorą się problemy z pęcherzem? Cho­dzi tutaj o uwolnienie się od pewnych rzeczy. Dlatego mówi się o kimś, że „Biega jak kot z pęcherzem”.

Zapalenie oskrzeli lub astma: oba syndromy są związane z kłótniami w rodzinie lub w gronie przyjaciół. Czasem mówi się: „Nie mogę złapać oddechu”.

Schorzenia chroniczne: gdy człowiek nie chce się zmienić, czę­sto ma do czynienia z takimi oto problemami. U podstaw leżą stare schematy.

Zapalenia: gniew i strach oznaczają stany zapalne. Tak, czło­wiek wznieca pożar, który potem płonie. Tak samo jest z ciałem. Jeżeli ktoś psychicznie podłoży ci ogień, uczuciu gorąca nie bę­dzie końca!

Kamienie żółciowe: ich przyczyną jest często twoje własne zgorzknienie. Z czasem to rozgoryczenie zaczyna się w nas prze­lewać. Wtedy mówimy: „Zaraz mnie żółć zaleje”.

Artretyzm: związany jest z gniewem i dominacją. Znamy po­wiedzenie: „Cały znieruchomiałem ze strachu”.

Schorzenia rąk i stóp: pojawiają się, gdy człowiek nie chce się do czegoś zabrać lub czegoś sobie odpuścić. A przy problemach ze stopami człowiek podąża w złym kierunku lub za mało się porusza. Nie bez powodu mawia się: „Dreptać w miejscu” lub „Nie mogę ruszyć się z miejsca”.

Problemy z kolanami: skąd się one biorą? W 80 procentach przy­padków chodzi o to, że padamy przed kimś lub przed czymś na kolana, podporządkowujemy się lub żywimy strach. Wstań z klęczków! W takich sytuacjach mówimy, że „Sparaliżował mnie strach”.

Rak: ma różne oblicza. Głębokie rany, nieustające poczucie złości lub nieprzemijająca uraza, zmartwienia i autodestrukcyj­ne myśli, przekleństwa, zabranianie sobie czegoś, zranienia i pre­tensje – wszystkie te przyczyny mogą powodować powstawanie nowotworów.

Nadwaga: często ma związek ze strachem i brakiem samoak­ceptacji. Człowiek szuka bezpieczeństwa i buduje sobie obronną tarczę. Czasem człowiek „Nakłada zbyt grubą warstwę”.

Wniosek: znajdź przyczyny i przeanalizuj swoje dolegliwości!

Więcej informacji znajdziesz w książce Vadima Tschenze: „Tradycyjne uzdrawianie energią”.